جنگ ها

جنگ ها

مصداق بارز سرشکستگی بشریت اند

و قتل عام ها

جواز عبور از دروازه های توحش

آدمی در این راه ناهموار

در این بی راهه

به هَروَلِه

به کجا می رود؟؟

منافع ایسم های دد منش

صهیونیسم و داعشیسم

در کشتار کودکان بی دفاع

و سر بریدن و خوردن قلب اجساد

در ارعاب خلاصه می شود

در هیچ عصری

چنین روی فجایع را سپید نکرده بود

و اکنون که بشر

در شاهراه تمدن

شلنگ تخته می اندازد

خوی خونریز و وحشی خود را

روی دیگر سکه را

به نمایش گذاشته است

چنان که وحوش ! از قساوت جبلی آدم سکسکه می زنند

و عرصه جهان را با انقراض خویش

برای میمون جهش یافته

خالی می گذارند!!

خدایا ؛

دراکولاها کی سیر می شوند ؟

 

شعار خالی

صبح آمد و باز جای تو سبز !

چون گل به بنفشه زار ، خالی است .

بشکست سبوی سرخوشی ها

پیمانه چو بشکند خمار ، خالی است .

قرآن چو سوار نیزه ها شد ،

ایمان تو چون شعار ، خالی است .

ای زایر خسته ی دل افگار

گریان ز چه ای ؟ مزار ، خالی است !

دل ها چو اسیر « گافِ » گندم ،

عشق از دل بی قرار ، خالی  است .

گر کارد به استخوان رسیده است ،

آهسته ! سرا ز سربدار ، خالی است .

آن لحظه که دست ها شود رو ،

دانی چپ این قمار ، خالی  است ؟

« ماییم و نوای بی نوایی »

قلبی که ز گیر و دار خالی است !