گرینوف

شادمانی کن

در رفتن و رسیدن ؛

یک گام اشتباه کافی است ،

که تا قیام قیامت

قدم هایت ؛

به تو خیانت کنند .

هر چند ؛

گام هایت را محکم و قوی برداری !

لیکن تا مقصد ؛

فرسخ ها - سنگ و صخره – تو را به سخره می گیرند .

فارغ از دیگران ؛

بگذار عقل تو ؛

عقال عقده ها و عقیده ها باشد .

نه حمال بی جیره و مواجبی

که کیسه های کاه حمل می کند !!

*

جماعتی ناقص الخلقه ی عدس مغز ،

عادت کرده اند ،

دنیا را با دست های ناقص شان وجب کنند .

بی آنکه بدانند ؛

همسایه ی گونه ی ناشناخته ای هستند

که از قضا ،

انسان نام دارد و قوانین کاینات را می نویسد.

فارغ از دیگران ؛

بخند !

شادمانی کن !

*

بگذار خفاش های خون آشام ؛

در نکبت غارهای تاریک شان

سوکواری کنند !

تو را به زیبایی همین بهار !

به همان عصر عطر آگین زیر نم نم باران !

به گرمی قلبم که برای تو می تپد !

فارغ از دیگران ؛

بار شانه هایت را ، لحظه ای بر زمین بگذار . . .

عاشقانه

زندگی کن !

wovi